Ocean Vuong — Ars Poetica ως ο Κύριος

Ars Poetica ως ο Κύριος

Και είδε ο Θεός το φως, ότι ήταν καλό. — Γένεσις 1,4 Επειδή τ’ ασημένιο φτερό της σφήκας που τρεμόπαιζε στη μαύρη λάσπη ήταν μια λέξη παρατημένη από τη γλώσσα της. Επειδή κανένας άλλος δεν ερχόταν — και ξέμεινα από λόγους. Οπότε μάζεψα κάτι χούφτες στάχτη, σκούρα σαν μελάνι, τη σφυρηλάτησα σε μυελό, σε κρανίο αρκετά παχύ ώστε να φυλάει την τρυφερή κατάρα των ονείρων. Ναι, στόχευσα στο έλεος

— κι ό,τι κατάφερα ήταν να χτίσω ένα κλουβί γύρω απ’ την καρδιά. Ρολά πάνω απ’ τα μάτια. Ναι, του έδωσα χέρια κι ας ήξερα ότι για να τεντώσω αυτή την πήλινη πλάκα σε πέντε λεπίδες φωτός, θα ξεπερνούσα τα όρια. Επειδή και εγώ χρειαζόμουν ένα μέρος να με φυλάξει. Οπότε βούτηξα τα δάχτυλά μου πίσω στη φωτιά, άνοιξα

το κάτω μέρος του προσώπου

ώσπου η πληγή πλάτυνε σε λαιμό,

ώσπου κάθε φύλλο έσειε ασήμι

μ’ εκείνο το θεό

-φριχτο ουρλιαχτό

και είχα τελειώσει.

Και ήταν ανθρώπινο.

Σημείωση: Η φράση «επειδή κανένας άλλος δεν ερχόταν» [because no one else was coming] εμφανίζεται και στα δύο προηγούμενα έργα του.